Identyfikacja nowego przeciwciała związanego z autoimmunologicznym zapaleniem trzustki ad

W tym celu zastosowaliśmy podejście biologii molekularnej, które zostało już z powodzeniem zastosowane w innych chorobach autoimmunologicznych.14-17 Metody
Pacjenci
Pomiędzy styczniem 2002 r. A listopadem 2008 r. Otrzymaliśmy próbki surowicy od pacjentów i zdrowych osób z grupy kontrolnej. Wszystkie próbki surowicy przechowywano w temperaturze -20 ° C. Próbki krwi uzyskano po tym, jak wszystkie podmioty wyraziły pisemną świadomą zgodę, a lokalna komisja etyczna zatwierdziła badanie.
Tabela 1. Tabela 1. Charakterystyka wyjściowa pacjentów w grupach treningowych i walidacyjnych. Charakterystykę pacjentów zestawiono w tabeli 1. Dwadzieścia pacjentów miało ogniskowe autoimmunologiczne zapalenie trzustki. Rozpoznanie autoimmunologicznego zapalenia trzustki wykonano u dwóch pacjentów na podstawie badania histologicznego trzustkowych próbek pobranych podczas zabiegu chirurgicznego. U 18 pacjentów, którzy nie przeszli operacji, diagnoza została oparta na co najmniej trzech z czterech następujących kryteriów diagnostycznych: aspiratach cienkoigłowych z charakterystycznymi wynikami badań cytologicznych (u 6 pacjentów) lub objawami histologicznymi (w 7), innymi chorobami autoimmunologicznymi ( w 10), typowe odkrycia w tomografii komputerowej (CT) lub obrazowaniu metodą rezonansu magnetycznego (MRI) (w 18) lub kliniczne, laboratoryjne i radiologiczne dowody odpowiedzi na leczenie kortykosteroidami (w 18) .3 Próbki surowic od pacjentów z autoimmunizacją Zapalenie trzustki zebrano w ciągu miesiąca po klinicznym początku choroby i przed rozpoczęciem leczenia kortykosteroidami. Dziesięciu pacjentów miało objawy pozatrzustkowe (wrzodziejące zapalenie jelita grubego u pięciu pacjentów, stwardniające zapalenie dróg żółciowych w trzech, śródmiąższowe zapalenie nerek u dwóch osób i zwłóknienie zaotrzewnowe w jednym).
Próbki surowicy pobrano w ciągu miesiąca po wystąpieniu objawów od 40 pacjentów, u których stwierdzono histologicznie potwierdzony gruczolakorak trzustki. Ponadto analizowano próbki surowicy od 21 pacjentów z przewlekłym zapaleniem trzustki wywołanym alkoholem oraz od 18 pacjentów z wewnątrzprzewodnikowymi guzkowymi nowotworami śluzowymi. Ostatecznie zbadano próbki surowicy od pacjentów z dwoma niezwiązanymi chorobami autoimmunologicznymi (twardzina układowa i reumatoidalne zapalenie stawów).
W analizie uwzględniono także 40 dobranych pod względem wieku i dobranych pod względem płci, zdrowe kontrole rekrutowane z pracowników uniwersyteckich i szpitalnych bez historii spożycia alkoholu lub autoimmunizacji oraz z prawidłowymi wynikami badań ultrasonograficznych jamy brzusznej.
Aby potwierdzić otrzymane wyniki, przeanalizowaliśmy próbki surowicy od dodatkowych 15 pacjentów z autoimmunologicznym zapaleniem trzustki i 70 pacjentów z histologicznie potwierdzonym rakiem trzustki. W grupie pacjentów z autoimmunologicznym zapaleniem trzustki postawiono diagnozę na podstawie trzustkowych próbek u jednego pacjenta. U 14 pacjentów, którzy nie przeszli operacji, rozpoznanie było oparte na aspiratach cienkoigłowych z charakterystycznymi wynikami badań cytologicznych (u 4 pacjentów) lub histopatologicznymi (w 6), innymi chorobami autoimmunologicznymi (w 6), typowymi dla CT lub MRI ( w 14) oraz kliniczne, laboratoryjne i radiologiczne dowody odpowiedzi na leczenie kortykosteroidami (w 14).
Dziesięciu z 15 pacjentów z autoimmunologicznym zapaleniem trzustki miało postać rozproszoną, a 5 miało ogniskową postać choroby. U 6 pacjentów obserwowano objawy pozatrzustkowe (wrzodziejące zapalenie jelita grubego u czterech pacjentów, stwardniające zapalenie dróg żółciowych u jednego pacjenta i zwłóknienie zaotrzewnowe u jednego pacjenta).
Wszyscy pacjenci z autoimmunologicznym zapaleniem trzustki i rakiem trzustki byli testowani na ogólny poziom IgG4
[podobne: jak dobrać narty biegowe, robaczyca serca, psychiatra poznan ]