Klindamycyna w porównaniu z trimetoprimem i sulfametoksazolem w niepowikłanych zakażeniach skóry AD 5

Wstępnie określonymi wynikami wtórnymi były współczynniki wyleczeń po zakończeniu leczenia i podczas jednomiesięcznej wizyty kontrolnej; współczynniki wyleczenia w populacjach dorosłych i pediatrycznych; wskaźnik wyleczenia u pacjentów z zapaleniem tkanki łącznej, ropniem lub mieszanym ropniem i zapaleniem tkanki łącznej (definiowanym jako oddzielne zmiany ropnia i zapalenia tkanki łącznej) podczas wizyty kontrolnej; i wskaźniki zdarzeń niepożądanych. Porównania między grupami przeprowadzono, stosując odpowiednio test chi-kwadrat Pearsona, dokładny test Fishera lub test analizy wariancji; wszystkie testy były dwustronne. Tymczasowe analizy dotyczące bezpieczeństwa zostały przeprowadzone przez niezależny komitet monitorujący dane i bezpieczeństwo. Wyniki badania są opisane zgodnie ze wskazówkami Consolidated Standards of Reporting Trials (CONSORT) Wyniki
Charakterystyka demograficzna i kliniczna pacjentów
Tabela 1. Tabela 1. Wyjściowa charakterystyka pacjentów według grupy leczenia. Do badania zakwalifikowano 524 pacjentów; 264 otrzymywało leczenie klindamycyną, a 260 otrzymywało leczenie TMP-SMX (Figura 1). Ogółem 52,3% pacjentów stanowili mężczyźni, 53,2% było czarne, 40,3% było białe, a 28,6% to Hiszpanie. Średni wiek wynosił 27,1 lat. W sumie 29,6% pacjentów to dzieci (tabela i tabela S3 w dodatkowym dodatku). Nie stwierdzono istotnych różnic demograficznych między grupami.
Ropień był obecny u 160 pacjentów (30,5%), cellulitis u 280 (53,4%), a mieszany ropień i zapalenie tkanki łącznej u 82 (15,6%); uszkodzeń u 2 pacjentów (0,4%) nie scharakteryzowano. Nie było znaczących różnic między grupami w odniesieniu do objawów klinicznych, objawów lub objawów. Nacięcie i drenaż wykonano u 44,5% pacjentów. Szczegółowe informacje kliniczne na temat pacjentów podano w Tabeli 1.
Tabela 2. Tabela 2. Wyniki hodowli rany na poziomie wyjściowym. Kultury otrzymano dla 296 pacjentów (56,5%). Najczęstszym izolatem wyjściowym występującym w hodowli był S. aureus (217 z 524 pacjentów, 41,4%) (tabela 2); 27 spośród 217 izolatów (12,4%) było opornych na klindamycynę, a z 217 izolatów (0,5%) był oporny na TMP-SMX. Stratyfikacja wyników hodowli w zależności od rodzaju infekcji skóry została przedstawiona w tabeli S4 w dodatkowym dodatku.
Kliniczne lekarstwo podczas wizyty testowej
Tabela 3. Tabela 3. Częstość utwardzania podczas wizyty kontrolnej w ogólnej populacji i odpowiednie podgrupy. Rysunek 2. Rysunek 2. Porównanie skuteczności klindamycyny i TMP-SMX u pacjentów z nieskomplikowaną infekcją skóry. Wykres przedstawia odsetek pacjentów wyleczonych do czasu wizyty na wydziale leczniczym w populacji, która ma zamiar leczyć, oraz populację, którą można ocenić. Rzeczywisty poziom ufności wyniósł 95,60% po dostosowaniu do analiz przejściowych.
Wskaźnik wyleczenia w populacji, która miała zamiar leczyć (524 pacjentów) podczas wizyty na wyleczeniu, wyniósł 80,3% (przedział ufności 95% [CI], 75,2-85,4) w grupie klindamycyny i 77,7% (95% CI, 72,3 do 83,1) w grupie TMP-SMX (różnica, -2,6 punktu procentowego, 95% CI, -10,2 do 4,9; P = 0,52) (tabela 3)
[więcej w: bronchografia, unident, jak dobrać narty biegowe ]