Ochrona przed tężcem

Badanie serologiczne przeprowadzone przez Gergena i wsp. (Wydanie 23 marca) potwierdza wcześniejsze badania wykazujące, że ponad połowa Amerykanów w wieku powyżej 50 lat nie ma poziomu ochronnego (> 0,15 IU na mililitr) antytoksyny tężcowej. Chociaż badania serologiczne często przewidują cechy epidemiologiczne choroby, częstość występowania tężca jest znacznie lepiej przewidywana w historii niewystarczającej pierwotnej immunizacji anatoksyną tężcową. Niemal wszystkie przypadki występują u osób, które nigdy nie ukończyły serii pierwotnej immunizacji, nie otrzymały odpowiedniego leczenia rany lub obu
Istnieją silne dowody epidemiologiczne, że pierwotna immunizacja przynosi długoterminowe korzyści, nawet jeśli poziom antytoksyny słabnie z upływem czasu. Wśród nielicznych pacjentów, u których występuje tężec, ale którzy ukończyli serię pierwotnych szczepień, choroba jest łagodniejsza niż u osób mniej dobrze zaszczepionych. Dawki przypominające anatoksyny tężca wywołują anamnestyczny wzrost poziomu antytoksyny nawet po upływie 25 do 30 lat. Eksperymentalne badania na zwierzętach i ludziach wskazują, że niskie miana antytoksyny nadal zapewniają znaczną ochronę.
Wysoki wskaźnik seronegatywności antytoksyny wskazuje na słabą zgodność z obecnym zaleceniem Komitetu Doradczego ds. Szczepień, które to dawki dawek toksoidu tężca są podawane co 10 lat.2 Pomimo tych serologicznych dowodów na powszechną wrażliwość wśród dorosłych, tężec występuje rzadko u osób, które mają otrzymała kompletną pierwszą serię. Dowody epidemiologiczne wskazują, że rutynowe dawki przypominające o wartości dziesięcioletniej mają wartość marginalną i nie są opłacalne.3 Ponadto, neuropatia splotu ramienno-splotowego, którą Instytut Medycyny uznał za przyczynowo związaną z toksoidem tężca (z 0,5 do przypadku na 100 000 biorców anatoksyna tężca), 4 wystąpił prawie wyłącznie u dorosłych, którzy otrzymali wielokrotne iniekcje toksoidu tężca.
Jako alternatywną strategię dla polityki udzielania szczepień przypominających w postaci szczepień przypominających, grupa zadaniowa ds. Szczepień dorosłych amerykańskiego kolegium lekarzy zaleca, aby szczególny nacisk położono na zakończenie pierwszej serii immunizacji za pomocą tężca i toksoid błoniczych, a następnie wzmacniacz w wieku 50 lat dla osób, które ukończyły pełną serię pediatryczną, w tym zwiększenie dawki dla nastolatków i młodych dorosłych. 5 Grupa zadaniowa uważa, że zalecenie dawki przypominającej w tym konkretnym wieku zapewni lepszą zgodność i podniesie poziom odporność na tężec i błonicę u dorosłych. Zarówno grupa zadaniowa ds. Szczepień dorosłych, jak i komitet doradczy ds. Szczepień zalecają wiek 50 lat jako idealny czas do przeglądu statusu szczepień i innych profilaktycznych środków zdrowotnych (np. Badania przesiewowe w kierunku raka, diety i zastępowanie estrogenów). Oprócz oceny odporności na tężec i błonicę, należy dokonać oceny czynników ryzyka, które wskazywałyby na potrzebę szczepionki przeciw pneumokokom, corocznej immunizacji przeciw grypie lub na jedno i drugie.
Pierce Gardner, MD
State University of New York w Stony Brook School of Medicine, Stony Brook, NY 11794
F. Marc LaForce, MD
Szpital Genesee, Rochester, NY 14607
5 Referencje1 Gergen PJ, McQuillan GM, Kiely M, Ezzati-Rice TM, Sutter RW, Virella G. Populacyjne badania serologiczne dotyczące odporności na tężec w Stanach Zjednoczonych. N Engl J Med 1995; 332: 761-766
Full Text Web of Science MedlineGoogle Scholar
2. Nadzór nad tężcem – Stany Zjednoczone, 1989-1990. Mor Mortal Wkly Rep CDC Surveill Summ 1992; 41: 1-9
MedlineGoogle Scholar
3. Balestra DJ, Littenberg B. Czy szczepienie przeciwko tężcowi dorosłych powinno być podane jako pojedyncze szczepienie w wieku 65 lat. Analiza opłacalności. J Gen Intern Med 1993; 8: 405-412
Crossref Web of Science MedlineGoogle Scholar
4. Zdarzenia niepożądane związane ze szczepionkami dla dzieci: dowody dotyczące związku przyczynowego. Stratton KR, Howe CJ, Johnston RB Jr, wyd. Washington, DC: National Academy Press, 1994.
Google Scholar
5. American College of Physicians, grupa zadaniowa ds. Szczepień dorosłych, Society of America of Infectious Diseases. Przewodnik po immunizacji dorosłych. 3 ed. Filadelfia: American College of Physicians, 1994.
Google Scholar
Odpowiedź
Autorzy odpowiadają:
Do redakcji: Gardner i LaForce opowiadają się za zastąpieniem obecnych zaleceń dotyczących dziesięcioletnich dawek przypominających toksoidów błoniczych i tężcowych za pomocą jednej dawki przypominającej w wieku 50 lat. Zarówno Komitet Doradczy ds. Szczepień, jak i Grupa Zadaniowa ds. Dorosłej Szczepień Amerykańskiego Kolegium Lekarzy zalecają obecnie, aby w tym wieku ocenić potrzebę szczepienia podstawowego lub przypominającego przeciw tężcowi. Jednakże komitet doradczy popiera i dąży do zwiększenia zgodności z zaleceniem dotyczącym dziesięcioletniego wzrostu i uważa, że ocena w wieku 50 lat jest komplementarna w stosunku do obecnej rekomendacji.
Strategia, która wymaga dawek przypominających rzadziej niż co 10 lat, może być opłacalna w zapobieganiu tężcowi w Stanach Zjednoczonych1. Jednak wniosek ten może nie mieć zastosowania w zapobieganiu błonicy. Błonica Epidemiczna pojawiła się od 1990 r. We wszystkich 15 nowo niezależnych państwach byłego Związku Radzieckiego, z ponad 47 000 przypadków błonicy i 1700 zgonów zgłoszonych w samym 1994 r. Ponad dwie trzecie tych przypadków zgłoszono wśród dorosłych, którzy nie rutynowo przyjmowano dawki przypominające z toksoidami błoniczymi i tężcowymi w tych krajach.
Przyczyny odrodzenia się błonicy w krajach byłego Związku Radzieckiego obejmują wysoką podatność dorosłej populacji. Tę epidemię należy uznać za sygnał ostrzegawczy dla Stanów Zjednoczonych, gdzie około 50% dorosłej populacji nie ma ochronnego poziomu przeciwciał przeciw błonicy. Chociaż żadne przypadki błonicy nie zostały przywiezione z tych krajów do Stanów Zjednoczonych w latach 1990-1994, ostatnio odnotowano dwie przypadki wśród obywateli USA, których symptomy zaczęły się w Rosji i na Ukrainie.3
Dodatkową uwagę należy zwrócić na różnicę między toksoidem błoniczym a toksoidem tężca w zapewnianej ochronie. Seria pierwotna z anatoksyną błoniczą indukuje niższe poziomy antytoksyny niż pierwotna seria z toksoidem tężca. W związku z tym miana przeciwtoksyny błoniczej spadają szybciej niż poziomy ochronne antytoksyny, a dla zapewnienia długotrwałej ochrony mogą być wymagane częstsze dawki przypominające.
Do czasu wznowienia epidemii błonicy w byłym Związku Radzieckim, dorośli potrzebują zwiększonej ochrony przed błonicą Wizyty w ośrodku opieki zdrowotnej w wieku 50 lat powinny być promowane jako okazja do otrzymania pierwotnej serii toksoidów tężca i błonicy lub dziesięcioletnich dawek przypominających w razie potrzeby. Zgodność z zaleceniami dotyczącymi dziesięcioletn
[patrz też: olx gołębie pocztowe, posocznica meningokokowa, bronchografia ]