Okresy patogenetyczne glodu

Okresy patogenetyczne głodu Na podstawie zaburzeń przemiany materii podczas głodu możemy więc parogenetycznie odróżnić trzy okresy: 1. Okres przejścia od normalnego zapotrzebowania materii i energii do zapotrzebowania minimalnego i bezpośrednio potem utlenianie węglowodanów ze stopniowym spadkiem azotu w moczu. 2. Okres spalania tłuszczów i ustalenia minimum azotowego. 3. Okres rozpadu białkowego, po którym następuje śmierć z powodu utraty ważnych składowych elementów tkanek zatrucia wytworami rozpadu tkankowego. 6. Zaburzenia czynności serca i oddychania Czynność różnych narządów podczas głodu ulega zaburzeniom dopiero w końcu drugiego okresu. Widzimy wtedy po krótkim okresie przyspieszenia czynności serca i liczby oddechów wyraźne zmniejszenie się zarówno uderzeń serca jak i oddechów. Ciśnienie krwi zachowuje się normalnie lub nawet jest nieznacznie podniesione tylko w ostatnim okresie głodu spada. [przypisy: papka barytowa, hurtownia tapicerska kielce, bronchografia ]