Badania obserwacyjne sugerują, że konwencjonalna stymulacja wierzchołkowa prawej komory może mieć szkodliwy wpływ na funkcję lewej komory. W tym badaniu zbadaliśmy, czy stymulacja dwukomorowa przewyższa stymulację miejscową prawej komory, zapobiegając pogorszeniu czynności skurczowej lewej komory i przebudowie serca u pacjentów z bradykardią i prawidłową frakcją wyrzutową. Metody
W tym prospektywnym, podwójnie ślepym, wieloośrodkowym badaniu losowo przydzielono 177 pacjentów, u których stymulator dwukomorowy pomyślnie wszczepiono do stymulacji dwukomorowej (89 pacjentów) lub stymulacji wierzchołkowej prawej komory (88 pacjentów). Głównymi punktami końcowymi były frakcja wyrzutowa lewej komory i objętość skurczowa lewej komory po 12 miesiącach.
Wyniki
Po 12 miesiącach średnia frakcja wyrzutowa lewej komory była istotnie niższa w grupie stymulacji prawej komory niż w grupie stymulacji dwukomorowej (54,8 . 9,1% w porównaniu z 62,2 . 7,0%, p <0,001), z bezwzględną różnicą 7,4 punktu procentowego, podczas gdy końcowa skurczowa objętość lewej komory była istotnie wyższa w grupie stymulacji prawej komory niż w grupie stymulacji obustronnej (35,7 . 16,3 ml vs. 27,6 . 10,4 ml, p <0,001), przy względnej różnica między grupami w zmianie od linii bazowej 25% (P <0,001). Szkodliwy efekt stymulacji wierzchołkowej prawej komory wystąpił w wcześniej określonych podgrupach, w tym u pacjentów i pacjentów bez uprzednio istniejącej dysfunkcji rozkurczowej lewej komory. Ośmiu pacjentów z grupy stymulacji prawej komory (9%) i jednej z grupy stymulacji dwukomorowej (1%) miało frakcje wyrzutowe poniżej 45% (P = 0,02). W grupie poddanej stymulacji prawej komory wystąpił jeden zgon, a sześciu pacjentów z grupy stymulacji prawej komory i pięciu z grupy stymulacji dwukomorowej było hospitalizowanych z powodu niewydolności serca (p = 0,74).
Wnioski
U pacjentów z prawidłową czynnością skurczową konwencjonalna stymulacja wierzchołkowa prawej komory miała niekorzystny wpływ na przebudowę lewej komory i redukcję frakcji wyrzutowej lewej komory; Efektom tym zapobiegała stymulacja dwukomorowa. (Center for Clinical Trials number, CUHK_CCT00037.)
Wprowadzenie
Szkodliwy wpływ niefizjologicznej stymulacji wierzchołkowej prawej komory na funkcję skurczową lewej komory rozpoznano od 1920 roku.1 W badaniu metodą podwójnej komory i implantu wszczepialnego defibrylatora VVI (DAVID) wystąpił nieoczekiwany wzrost częstości zgonów i hospitalizacji z powodu niewydolności serca wśród pacjentów, którzy zostały przypadkowo przypisane do trybu dwukomorowego, adaptacyjnego do częstości (DDDR), były rzekomo spowodowane niekorzystnym wpływem stymulacji apikalnej lewej komory na przebudowę strukturalną lewej komory.2 Wyniki kolejnych badań potwierdziły pogląd, że stymulacja wierzchołkowa prawej komory może niekorzystne wyniki kliniczne u pacjentów ze standardowymi wskazaniami dotyczącymi stymulacji.3-7 Niemniej stymulacja wierzchołkowa prawej komory nadal jest praktykowana przez wielu lekarzy ze względu na łatwy dostęp i względną stabilność w czasie; optymalny tryb i miejsce stymulacji pozostają niezdefiniowane.
Dane przedkliniczne sugerowały, że stymulacja dwukomorowa może lepiej chronić wyniki mięśnia sercowego niż stymulacja wierzchołkowa prawej komory u pacjentów z blokiem przedsionkowo-komorowym i prawidłową czynnością skurczową.8 Mechanizmem leżącym u podłoża może być zmniejszenie dyssynchronii skurczowej lewej komory, co wykazano w zaawansowanej echokardiografii.9. z wcześniejszą dysfunkcją lewej komory i wskazaniem do standardowej stymulacji poprawiła się funkcja skurczowa lewej komory, wydolność wysiłkowa i jakość życia po stymulacji dwukomorowej w porównaniu z stymulacją wierzchołkową prawej komory.10. To odkrycie zostało potwierdzone w badaniu ostrych odpowiedzi hemodynamicznych u pacjentów z prawidłowym zespołem QRS i frakcją wyrzutową lewej komory większą niż 40%, która wykazała, że stymulacja dwukomorowa, ale nie stymulacja wierzchołkowa prawej komory, zachowuje skurczową funkcję lewej komory.11 Wyniki te sugerują, że stymulacja dwukomorowa może być wykonalną opcją dla trwałej stymulacji. i n u większości pacjentów z prawidłową czynnością skurczową lewej komory oraz że może ona złagodzić niekorzystny wpływ konwencjonalnej stymulacji komorowej prawej komory na funkcję skurczową lewej komory.
Metody
Pacjenci
Badanie stymulacji by uniknąć sercowania (PACE) było prospektywnym, podwójnie ślepym, randomizowanym, wieloośrodkowym badaniem klinicznym
[przypisy: psychiatra poznań, młyny kulowe, psychoterapia warszawa ]
Powiązane tematy z artykułem: młyny kulowe psychiatra poznań psychoterapia warszawa